සොහොන් බිමක් කී කවක්.....

අරලිය ගස් බෝය සුදු මල් අතුරාලා

තැන තැන පස්  බෝය අලුතින් ගොඩ දාලා

ගොක් කොල සුදු රෙදිය සැමතැන විසිරීලා

නිසසල බිමකි කවුරුත් එයි සැතපිලා

සුදු මල් පලස මත පර මල් වියැකුනිදෝ

අළුතින් නුබට යහනක් මැහි ඉදිවුනිදෝ

මළහිරු බසින යාමේ එහි සැතපුනිදෝ

පාලුව මකන්නට කවුරුත් ළඟ නැතිදෝ

උළමෙකි ‍රැහැයියෙකි ඉඳ හිට හඬ නගන

නිසලයි මෙබිම් කඩ සැම දන පිය නගන

ආමුත් අළුත් අය සැමදා මෙහි නිතින

පාළුය සොහොන් බිම තනිකම ඇත සොඳින

                                                                          ---- හිතුවක්කාරයා ----